Gell, 's gebd faschd nix Scheeneres. ‘S isch Sommer, ‘s isch warm, die Sonn dud vom Himml runner lache un i lieg in meinerer rode Hängematt. Des isch, ... wie schwebe. Ma kann schauggle, vor sich no dösse, dräume un in d’Sonn nei blinzle, die so zwische de griene Blädder uffblidze dud. Obwohl manchmol kitzle die Strahle a so richdich in meinerer Nos. Ha-Ha-Hadschii.
‘s isch jo so e Sach mid de Feierdäg, odder besser gsagt mit de entsprechende Oläss dodefir. Mid de chrischdliche Traditione henns jo viele nimmeh so. ‘s sinn freie Däg un des freid die moischde. Awa was do wirgglich dehinnerschdegge dud, des isch fir viele nimmeh ganz so wichdig. „Des isch doch nur noch ebbs fir Kinner“, duds hoise. Grad Oschdern isch e Beispiel defir. Die Kloine gehen bei Oma un Oba in der Garde naus un suche do versteggelde Oier un Sießigkoide. Fir Erwachsene isch do jo fasch nix meh. Wirgglich?
Hit isch also Weltfrauedag! Gege Gewalt un Usbeutung! Fir Selbstbestimmung un Recht uf Bildung! Glicher Lohn! Blume! Gläsli Sekt! Her demit! Un morge isch widder Alltag. Nur schu mol vorweg: Gschlechtergerechtigkeit isch kei Kompf gege d´Männer, sondern e Chance fir uns alli, freier z´lebe! S´Ziel vun dem Dag isch doch eigentlich, dass ma ne abschaffe kinne!
Maischtens an eme Freidag vor em Frühlingsbeginn, isch d’Johreshauptversammlung im Lamm hinnedrin. Awwer lammfromm geht’s do maischtens net grad zu. Kaum isch d’Tagesordnung verlese, isch’s vorbei mit de Ruh.
Am 31. Dezember 2024 had des Bähnle uffheere misse mid em Fahre. ‘s had sei Dienschd seid 1888 mid Unnerbrechunge dreu un brav erfilld un had uns uff de Karlsruher Hausberg brochd.
Mir sin schu komischi Lit: Einersits kaufe mr am liebschte Epfel, wu ke Wurm drin isch, un wu usse ussehne wie gschleckt, wil si im Zwiifelsfall gwachst sin. Bi de Zwetschge (oder Pflume) isch es de meischte Lit awer zimlig egal, wie si ussehne.
… de Mensch isch jo per se e sozials Wese. Des dud hoise, im Grund gnomme ischer ohne die annere nix. Nur in Verbindung un in Abgrendzung zum Nächschde un em Fremde, wois er wer er isch. Vermiddeld werd sell Wisse iwwer unsere Schbrooch, ewwe aa iwwer de Dialeggd,. Um ebbes iwwer sich selbschd rausfinne zu wolle, musch also mit annere kommuniziere. Un do kommd dann des Zammehogge ins Schbiel. Quasi e Hoggedse mache, im kloine odder a große Rahme.
isch eins vun sellene Zauberwerter. Uf em Land heert mr s zum erschte Mol, we-mr bi de Ern mitmache derf (oder mueß). De Bodedeckel isch erscht emol e Klang, wenn nämlig d erscht Hampfel Kriese im Korb oder Eimer boppere. Nor klingt s hohl un hell, wie des Wort Bodedeckel halt. Je meh Kriese in de Korb oder de Eimer gfalle sin, deschto winiger siht mr vum Bodedeckel un au de Klang wurd anderschter: dumpfer, dunkler. Un genau sell isch de Zaubermoment: wenn de ganz Bodedeckel endlig deckelt, zuedeckt isch, un mr vum Bode nix meh siht.
Grad wie ma heit middagesse wollte, isch er kumme: de schwarze Mɔnn, de Schɔrnschdefeger. Un weil er ɔim jo Glick bringt, hawwe mern reiglosst. Do hot er an unsere zwee Kamin rumgscherrt un nɔrd wollt er so en krumme Betrag hewwe, dass ich en gfrogt hab, wie sich der zɔmmesetzt.
Denge mir mol zrück in d vergangeheid ,so en paar tausnd johr moin i ,un stelle uns vor mir wäre unnerm heutig robberg gsesse uffener grosse wies ,wo heut eddlinge isch , nebel zieht uff ,des grass wiegd in de leichde bries ,die äscht der beem wiege sich im wind